Név: Feras
Kaszt: Gladiátor
Faj: Ember (félig kyr-vérű)
Jellem: Káosz-élet
Kor:19
Egy tisztavérű kyr családban fontos az, hogy megőrizzék a vér tisztaságát. Dilage jak Dirnis famor azonban feleségét megunva kapcsolatot kezdeményezett egy emberrel. A kyr örökséget már egyébként is megalkották egy lány, s egy fiú képében.
Ez az ember egy egyszerű papnő volt, egy a sedularok közül. Méghozzá Morgena papnője.
Született egy gyermekük, Feras, kit anyja gondosan elrejtett Dilage szeme elől. Azonban mikor olyan nyolcévesforma lett a fiú, fény derült kilétére.
Dilage felkutatta a gyermeket, s megölte az anyját. Talán hirtelen támadt szeszélyből tette, de a fiút nem bántotta. Helyette megbízott egy embert, hogy abasziszba átutazva adja el rabszolgának.
A fiú a láncbarátokhoz került hát, kik igencsak bő külhoni kereskedelmi hálózattal rendelkeztek. A rabszolgához remek áron jutottak hozzá, s az üzlet megkötésénél csupán egyetlen feltételt szabtak a fiúval kapcsolatban. Csupán messze földön értékesíthetik.
A fiú így végül az erioni arénába került.
Feras nagy szerencséjére gyorsan tanult.
Az itt kapott gladiust - melyet a gyengébb gladiátorok kaptak kezdetben – egyre jobba tudta használni, s ahogy nőtt, úgy nőtt egyre inkább hozzá ez a kard.
A harcban egyre inkább képzett lett, s felnőtt korára igen jónak számított az arénában. Megtanulta, hogyan szerettesse meg magát a közönséggel, így az arénamesterek mindig csak egyenlő ellenfelet, vagy kevéssel gyengébbeket állítottak ki ellene, hisz hasznot láttak a fiúban. Feras mindig játszott az ellenfelével. Védekezett, majd egy adott pillanatban vágott, de csak kisebb sebeket okozott, hogy elnyújtsa a táncot, dühítve ezzel az ellenfelét.
Nemsokára ellátták lábszár- és alkarvédővel, s egy szegecselt bőrvérttel is, hogy védjék a bevételük forrását, valamint egy fém sisakkal, amit külön neki kovácsoltattak, hogy védjék az arcát.
Az arénában mindenki csak pengetáncosnak nevezte.
Azonban volt egy nagy hibája. Sosem dolgozott csapatban, s társai sorra elhullottak mellőle.
Az arénában szájról szájra járt egy szóbeszéd egy átokról, miszerint a pengetáncost elátkozták, hogy magányos legyen, s senki se maradhasson meg mellette.
Az arénában hosszú idő után egy nő tűnt fel, ki felismerte apja vonásait az ifjú harcosban, s tudott apja bűnéről, Feras nővére.
Lijara felkereste az arénában szállásozó ifjút, s beszélgetett vele.
Ferasnak tetszett ez a hölgy, s valami különös vonzódást érzett felé. (Lijara-n ugyanis kyr vére miatt nem látszott, hogy 20 évvel idősebb Ferasnál)
Lijara sokszor ellátogatott Ferashoz, híreket adva, mi történik a nagyvilágban, s mikor elérkezettnek látta az időt, beszámolt neki arról, hogyan is került Feras az arénába.
Adott neki egy gyűrűt, hogy mindig emlékezzen rá, meg némii pénzt, sok szerencsét kívánt, majd továbbállt.
Feras megtartotta a gyűrűt, s gyakran nézegette a múltján merengve.
Egy alkalommal az arénamesterek egy másik közönség-kedvenc mellé osztották Ferast.
6-os csoportban voltak háromszor annyi ellenfél ellen.
Ez a másik közönségkedvenc Gohsal volt. Valamiért nem fogott rajta az „átok”.
Győzelmet arattak, a másik négy viszont nem élte túl ezt a küzdelmet.
Gohsal többször is szerepelt Feras mellett, s tanított neki pár fogást, amivel előnyt szerezhet (piszkos cseleket). Egy alkalommal Gohsal súlyos sebet kapott.
Amikor odakúszott az egyik elesetthez, s fogait a nyakába mélyesztette, a közönség elhallgatott. A saját társai támadták meg a wiert, de Ferras megvédte, s végzett a két támadóval.
Az arénamesterek visszahívták őket, s úgy döntöttek, elbocsátják őket az arénából.
A közönség nem kedvelte túlzottan ezek után a két bajnokot, de ha megölik őket, talán felháborodtak volna, s ezért köztes megoldást választottak.
Elüldözték őket az arénából, a népre bízva a döntést.
A menekülésük közben elváltak, de Feras megtudta, hogy a nekropoliszba ment társa.
Mivel jóbarátok lettek, ragaszkodik a társaságához. Elindult hát, hogy felkutassa.
Kinézet: Átlagos testmagasságú, vékony testalkatú. Fehér hosszú haját varkocsban viseli, arca komor, szája szegletében csak akkor bújkál némi mosoly, ha ellenfele „elfogadja a táncot”.
Ruházat, látható fegyverek, ékszer: Fekete színű bőrnadrág, ing, felette szegecselt bőrvért, lábszár- és alkarvédők, öv, rajta áttekerve bola, bal oldalt pengetok (benne gladius), jobb oldalt övtáska. Sisakját a bal kezében hordja általában. Viaszosvászon incognoban jár.
Bal kezén a gyűrűsujjon gyűrű.
Jelmondat: A harc egy tánc, tegyük élvezetessé, s hosszan tartóvá